Ik zat in de zon op een terrasje te genieten van de zon op mijn gezicht. De aardige serveerster had mij net een cappuccino gebracht. Ze liep naar het volgende tafeltje en vroeg naar hun bestelling. “Twee koffie met appelgebak”, zei de vrouw. “Wilt u daar slagroom bij?” Haar man wilde zijn mond open doen, maar de vrouw was hem voor. “Ik wel, maar voor Henk niet, hij houdt niet van slagroom. Hè Henk?” De vrouw keek hem aan. De serveerster had ook zijn twijfel gezien en vroeg nog of hij het echt zeker wist, terwijl ze de man recht aan keek. Even dacht ik dat hij zou zeggen, ja graag, maar toen zakte hij terug in zijn stoel en knikte hij ontkennend. Ik dacht even terug aan die man die mij tijdens een van mijn luistersessies toevertrouwde dat hij niets te vertellen had omdat hij het was verleerd want er werd thuis toch niet naar hem werd geluisterd.
Voor een ander beslissen, dat doen we allemaal wel eens. Vaak met de beste bedoelingen of omdat je denkt dat de ander mogelijk geen goede beslissing kan nemen. Nou is het voorbeeld hierboven wel heel extreem en uiteraard niet de bedoeling. En de berusting van de man in zijn lot is uiteraard niet wat je voor de ander wenst.
Maar soms geven mensen het gewoon op omdat ze het gevoel hebben dat het geen zin heeft om ertegen te vechten. En dat is heel erg triest. Binnen de organisaties waar ik werk zie ik die berusting ook vaak. “Het heeft toch geen zin”, “we hebben het al zo vaal aangekaart”, “ik heb het echt geprobeerd, maar er wordt toch niets mee gedaan”. De meeste medewerkers zien vaak wel wat er beter kan of wat niet meer werkt, maar om hier ook echt iets mee te kunnen doen is niet altijd een hele gemakkelijke taak. Het vraagt moed en een behoorlijke dosis doorzettingsvermogen. Dus als je moegestreden bent dan volgt er berusting.
Voordat ik een eigen bedrijf had heb ik mij altijd voorgenomen om te vertrekken wanneer ik ook maar enigszins het gevoel had niet meer verder te kunnen komen met mijn drang om zaken te verbeteren of te veranderen, als er niet meer naar mij geluisterd zou worden. En ik ben altijd trouw gebleven aan die belofte. Maar ik snap ook dat dit niet voor iedereen even gemakkelijk is. Daarom heb ik het mijn missie gemaakt om mensen te versterken in hun mogelijkheden om invloed uit te oefenen op veranderingen. Om impact te kunnen maken. Hoe klein of groot ze dat ook willen maken. En in de bijna 40 jaar werkervaring binnen en met organisaties en medewerkers weet ik dat het werkt. Dat men meer kan, zelfs als ze al moegestreden zijn.
Ook graag meer invloed op veranderingen binnen je organisatie? Schrijf je dan in voor onze training veranderkracht in het najaar. We starten op 8 oktober. Meer informatie vind je hier.