Ik sta in het zonnetje te wachten tot het stoplicht op groen springt. Het is lekker rustig op straat en ik geniet van de stilte. Ineens hoor ik achter mij een enorme herrie. Ik begin mij te ergeren en ik denk dat het weer een jongere met een boombox is (niet oordelen Patricia 😉). Ik draai mij om en ik zie een heel oud mannetje op de fiets aan komen rijden, met inderdaad een boombox op volle sterkte op de bagagedrager.
Mijn ergernis is op slag verdwenen en ik schiet in de lach; om wat ik zie, maar ook om mezelf. Het mannetje lacht mee. Boven de herrie uit roept hij: “Ik dacht, ik ga het ook eens proberen.” “Geweldig,” zeg ik, maar een beetje zachter mag wel.
Weer een herinnering van het universum om nooit direct van het voor de hand liggende uit te gaan, om mijn eigen oordelen uit te stellen en om de diversiteit van mensen te omarmen. En de volgende keer dat het wel een jongere met een boombox is, denk ik even terug aan dat mannetje en zal ik mijn irritatie proberen om te zetten in een glimlach.
Niet oordelen is een van de moeilijkste dingen om te doen. Het is zo vanzelfsprekend om direct iets te vinden van een opmerking, gedrag of een ervaring. Ik betrap mijzelf er dus ook nog steeds regelmatig op. Ondanks dat ik al jaren actief bezig ben om mijn oordeel uit te stellen. Maar ik probeer, als het gebeurt, ook met compassie en humor naar mezelf te kijken en mijn oordeel vooral uit te stellen wanneer dat echt noodzakelijk is. Bijvoorbeeld als ik aan het trainen of coachen ben. En hoe moeilijk dat soms ook is, ik merk steeds weer hoe waardevol dat is in mijn contact met anderen. En hoe verrassend ik soms word geconfronteerd met de werkelijkheid.
Dus laat je de volgende keer ook eens verrassen. Ben je dan bewust van je oordeel en stel dat oordeel dan even uit. Ik weet zeker dat het je iets zal gaan brengen.
Nieuwsgierig om te weten hoe ik dat doe of wil je gewoon eens sparren? Stuur mij dan een bericht via het contactformulier of een mail op patricia@bteken.nl. Ik ga graag met je in gesprek.