Vertrouwen is in mijn ogen niet los te zien van gelijkwaardigheid. En ik merk in de dagelijkse praktijk dat dit een dilemma is voor veel professionals. En dat is begrijpelijk. Als het gaat over mensen die afhankelijk zijn van jou voor hulp en jij jaren aan opleiding en ervaring hebt opgebouwd om die hulp te bieden, dan is het moeilijk om die ander als gelijkwaardig te zien. En in veel gevallen pakken de mensen die afhankelijk zijn van jou ook niet altijd de verantwoordelijkheid over hun eigen proces, waarmee je dus in een vicieuze cirkel komt. Maar het betekent ook dat wanneer je de ander niet de verantwoordelijkheid geeft of leert nemen dat je dan ook niet kan verwachten dat ze meer regie zullen pakken.
Het begint met de ander écht zien en horen. Als mens. Te werken aan een relatie, dus ook je eigen kwetsbaarheid laten zien. En er zelf op te vertrouwen dat het mogelijk is. De randvoorwaarde is wel dat de organisatie ook de ruimte en het vertrouwen geeft dat jij in staat bent om de juiste oplossingen te bieden, hoe onorthodox ook.
Vertrouwen betekent dus ook de bereidheid om afhankelijk te zijn van de daden van een ander persoon of van een groep personen. Geloven dat het goed zal komen. Maar dat is een proces: in jezelf geloven én in de organisatie geloven. Steeds opnieuw erin blijven geloven dat men de bereidheid heeft om het juiste te blijven doen en gezamenlijk naar een oplossing te zoeken. Ik ben ook van mening dat je hier zelf iets aan kunt doen. Uiteraard kun je niet in je eentje een hele organisatie omvormen, maar je kunt beginnen met je eigen team of richting je leidinggevende. Als jij werkt aan een vertrouwensband met je directe collega’s of je leidinggevende dan ga je dit ook terugkrijgen. Je moet investeren in het ook daadwerkelijk zien van de ander.
En daarmee wil ik uiteraard niet zeggen dat het gemakkelijk is, vooral niet in een omgeving waar weinig vertrouwen wordt gegeven. Maar ik weet wel heel zeker dat wanneer je je laat leiden door wantrouwen, angst of achterdocht dit zeker niet zal leiden tot het krijgen van vertrouwen. Niet in jezelf, maar ook niet door anderen. Als je vertrouwen geeft dan kun je het ook ontvangen. Maar geef je angst, wantrouwen en achterdocht dan zul je dat ook zeer waarschijnlijk terugkrijgen.
En daarmee komen we weer terug op het zien van de ander als mens. De ander zal dan ook moeite doen om je echt te gaan zien, bekend te worden met wat je kunt en wat je in huis hebt. Daarmee word je als volwaardig en gelijkwaardig gezien. En als dat bereikt is, dan krijg je ook steeds vaker het vertrouwen om met je eigen oplossingen te komen en de ruimte te pakken voor verandering. Dan is het uiteraard essentieel om dat vertrouwen nooit te beschamen, want dan is al dat opgebouwde vertrouwen meteen weer verdwenen.
Wil je graag leren hoe je vertrouwen opbouwt binnen een veranderproces, bij jezelf en bij de ander? Maak dan eens een afspraak voor een vrijblijvend gesprek: https://www.bteken.nl/vergroot-je-veranderkracht/