Iedere ochtend begint met dezelfde routine: ik sta voor mijn kledingkast en kies een outfit voor de dag. Met zorg trek ik een blouse van een hanger, controleer of alles netjes gestreken is, en trek het aan. Maar al snel voel ik het weer: het scherpe, stekende gevoel van een kledinglabel dat in mijn nek krast. Het is een irritatie die telkens terugkomt, een klein ongemak dat mijn dag net iets minder aangenaam maakt.
Dit pijnlijke kledinglabel doet me denken aan de vele terugkerende irritaties die we tegenkomen in veranderprocessen op het werk. Ze beginnen vaak als kleine ongemakken die we gemakkelijk kunnen negeren in het grotere geheel van onze dagelijkse taken. Misschien is het een inefficiƫnte procedure, onduidelijke communicatie, of een tekort aan middelen. Wat het ook is, in het begin is het slechts een lichte jeuk: een ongemak dat we gemakkelijk kunnen wegwuiven in de hectiek van de werkdag.
Maar net zoals het kledinglabel steeds meer gaat irriteren naarmate de dag vordert, groeien deze kleine problemen uit tot grotere frustraties in veranderprocessen. Ze worden obstakels die onze voortgang vertragen en onze motivatie ondermijnen. Toch stellen we het moment van oplossing steeds weer uit. “We zullen het straks aanpakken,” zeggen we tegen onszelf en tegen onze teams. Maar net als bij dat vervelende kledinglabel, komt dat moment vaak nooit echt.
De pijn van dat kledinglabel, net als de irritaties in veranderprocessen, herinnert ons eraan dat we de kleine dingen niet moeten negeren. Net zoals ik de tijd moet nemen om dat vervelende label uit mijn kleding te knippen, moeten we in veranderprocessen aandacht besteden aan de kleine, terugkerende problemen die ons blijven irriteren. Door deze kleine, maar belangrijke acties, kunnen we een meer vloeiende en effectieve werkomgeving creƫren. Dus laten we beginnen met de kleine dingen en de tijd nemen om de bronnen van onze dagelijkse irritaties te identificeren en aan te pakken, zowel in ons persoonlijke leven als in onze professionele omgeving.