Als je aan iets nieuws begint, is het uiteindelijke doel of resultaat vaak nog niet duidelijk. Je weet nog niet welke beren op de weg je tegen zult komen en of je dat uiteindelijke doel wel zult gaan halen. Verandering komt nu eenmaal vaak met heel veel onzekerheid. Ik kom in mijn werk veel mensen tegen die eerst precies willen weten wat de volgende stappen zijn voordat ze zelf ook maar één stap kunnen zetten. Voor deze mensen is verandering niet fijn. Ik probeer soms nog aan te geven dat het niet zozeer gaat over het plannen van de reis, maar meer om het maken van een keuze en daarin mee te gaan bewegen. Want als iets mij heeft geleerd de afgelopen jaren, is dat het verandertraject niet te plannen is; het loopt altijd anders.
Uiteraard kun je het proces wel opdelen in fases of kleinere stappen en is het belangrijk om een visie te hebben of zelfs een stip op de horizon. Maar als je in midden in een transformatieproces zit, dan is het belangrijk om het ‘niet weten’ te omarmen en regelmatig een periode van stilte en reflectie in te bouwen. Want juist op deze momenten komen de juiste antwoorden om de goede stappen te kunnen zetten, in plaats van de ene crisis naar de andere te lopen en steeds maar brandjes te blijven blussen.
En ik weet dat dit niet gemakkelijk is. Ik heb een coach gehad die mij in een bijzonder drukke en stressvolle periode vroeg of ik nog wel aan het mediteren was. Op mijn antwoord dat ik daar helemaal geen tijd voor had, zei ze dat ik dan juist moest gaan mediteren. En inmiddels weet ik maar al te goed dat ze daar gelijk in had.
Die periodes van reflectie en stilte gelden voor individuele personen, maar zeker ook voor organisaties. En dan bedoel ik niet een hei-dag voor het hoger management, maar het inbouwen van rustmomenten voor de hele organisatie.
Wil je eens sparren over hoe ik dat aanpak plan dan een vrijblijvend gesprek via https://www.bteken.nl/vergroot-je-veranderkracht/